Digitalt tilbakeståande?

Eg har funne det naudsynt å stille spørsmål ved min digitale kompetanse/ukompetanse. Eg skal ikkje nekte for at eg framleis kan bli relativt farleg i kontakt med teknisk utstyr som ikkje fungerar, og eg står på at eg aldri skal skaffe meg skytevåpen. Likevel har eg klart noko som eg ikkje trudde var mogleg. Eg har lært meg å bruke det mest grunnleggande (og litt av det vidarekomande (glidande overgangar)) radioutstyret.

Fredag den 27. november 2009 hadde eg munnleg eksamen i radiospesialisering. Radioeksamenen gjaldt det tekniske utstyret. Det var altså vesentleg å vite korleis dette opplegget fungerte. Eg hadde aldri trudd at eg kunne klare å bruke miksebordet, men eg klarte det. Eg svarte på følgande spørsmål:

"Forklar miksebordet." LETT ;-) Eg trur både eg og læraren min vart positivt overraska :-)



Spør meg om kjelder, pfl, tbcue og gain så skal eg svare :-D

Det store panelet mellom dei to skjermane er det eg måtte forklare. Eg ruler ;-)

Eg vil bli tatt av vinden

I dag då eg omsider såg dagens lys, var det snø ute. Det var litt overraskande for eg hadde ikkje venta det etter ei veke med regn. Likevel var det sjølvsagt ei positiv overrsaking. Så lenge eg ikkje køyrer bil, er snø relativt OK :-)

Du har gjetta rett. Dette innlegget skal ganske enkelt handle om vêret. For å forklare situasjonen min må eg ta litt geografisk opplysning. Volda ligg ved fjorden mellom bakkar og berg. Volda ligg på sunnmøre i vestlandsnoreg. Det er ikkje så mykje meir å seie der eigentleg. Tilbake til vêret.

Det er som på vestlandet elles rimeleg skiftande vêr her i Volda, og relativt mykje regn i alle fall for sarte austlandssjeler. Likevel er det ein ting som eg syns er relativt sjeldan her, og det er VIND. Det regner berre rett ned. Det er så og seie aldri regn mot ruta. Det er sjeldan du kan høyre at vi har eit vêr i det heile, og det er ganske skuffande.

Eg nemnte for nokon at eg sakna vinden, og det kunne dei (austlendingar) sjølvsagt ikkje forstå. Eg sa at eg sakna å merke at eg levte. Dei lurte på om eg verkeleg sakna å fryse i hel. Eg klarte ikkje å forklare skikkeleg kva som manglar når det ikkje er vind.

Berre for å ha sagt det: Vind er ikkje festleg i alle samanhengar. Det tek ikkje av å sykle i motvind, og av og til er det sjølvsagt plagsamt når håret står til alle kantar. Likevel er det noko i det at eg merkar at eg lever. Går ein ute ein blåse-bort-dag får ein verkeleg blåst systemet reint. Dessutan er det mykje betre å legge seg godt under dyna når ein merkar at det er vêr utanfor. Eg seier som Pippi: Tenk om vi inte hadde nåt veder als (ikkje sjå på "svensken" min).

Eg gler med til 5. desmber. Då skal eg heim til flate og forblåste Jæren, og eg håper verkeleg at det er skikkeleg vêr slik at eg kan bli tatt av vinden...

Mangfald 2

Då har eg mobilisert så pass mykje energi at eg har fått sendt ut det andre kåseriet som eg laga, og las inn, for vekaradioen. Dette er litt halvløye for eg har gjort eit halvveis forsøk på å gjere det om til dialekt for å illustrere litt korleis det var på vekaradioen, i munnleg form. Vel, viss du syns det vert litt mislukka så må du berre skulde deg sjølv som ikkje høyrte på vekaradio. Høyr på studentradioen kvar tysdag klokka 19.30: studentradioen.no :-)

"Jeg vil med dette benytte anledningen til å advare om relativt krass ordbruk i dette kåseriet. Jeg beklager at eventuelle østlendinger kan føle seg støtt av dette kåseriet. Jeg beklager derimot ikke at jeg støter dem.

USA æ blant mange rekna som det mektigaste landet i verdå, men dæ æ vel tvilsamt om dæ æ dæ landet mæ dei skarpaste innbyggarane. Ei venninna av meg møtte ein gong nogen tyskara. Tyskarane fortalte om eit spørsmål som dei hadde fått frå nogen amerikanarar. Amerikanarane hadde spurt korleis det gjekk med den der muren. – Berlinmuren? spurte tyskarane noge tvilabde. – Ja den ja, svarte amerikanarane. – Den me reiv med i 1989? Dette seier vel alt om amerikanarane sitt kunnskapsnivå når det gjelde ting som foregår udenfor dei velkjende 50 statane. Keffor sgo nå dette såra austlendinga? tenke du kanskje. Jo, me kjæm til dæ nå: Sånn æg ser dæ er austlendingane amerikanarane i Norge.
La mæg presisera at mæ austlendinga meine æg fyst og fremst folk frå dei sentrale strøgå der austpå, eller dei som he toge alvorlige skade av å ha oppholdt seg desse plassane. Enn typiske austlending æ enn sjølsentrerte type som kan minimalt om dei geografiske forhåldå udenfor Oslo sine grense. Personen er ligavel øvebeviste om at han er mykje smartare enn adle vestlendingar og nordlendingar - te saman. Austlendingen veit ikkje om Bergen ligg nord eller sør for Stavanger, men æ øvebeviste om at det æ smartast at austlendingane styre begge byane, og områda rundt. Han, eller ho, er sikker på at vestlendingane aldri ville klart seg uden støtte frå dei o så smarte austlendingane, dei æ stadigt øverraska øve at nordlendingane klare å knyda skonå sine sjøl.
Og så he me sjølsagt språge. Den kjekkaste fraså til austlending viss han snakke mæ enn ikkje-austlending æ: ”Jeg forstår ikke hva du sier?” Dei fleste gongene lade austlendinga som om dei ikkje forstår kva me seie. Dei æ jo sjølvsagt så kule at dei ikkje forstår andre folk. Dei æ dei høgkulturelle i landet, og dei som adle andre sga forstå. Ligavel påstår dei altså at dei bør styre Norge. Dei bør ha ansvare for lande. Det æ sjølsagt ein betryggande tanke å bli styrt av nogen som konsekvent går inn for å misforstå dei som dei skal styre.
Æg kan vel med dette konkludera mæ at austlendingane trur at dei er dei skarpaste knivane i skuffa sjøl om dei ikkje forstår kæ dei andre knivane drive mæ. Æg vil vel hellar sei at dæ æ adle oss andre som he peiling. Me som vett at melkå ikkje he sitt opphav i enn pappkartong. Me som vett at gulerøde ikkje vekse på tre. Me som vett at fisken ikkje ser ut som filé, og ikkje minst at den faktisk kjæme frå sjøen. Spørsmålet æ ikkje om me æ smartare si me har kunnskapar om vestlendinga, nordlendinga og sørlendinga, så vel som austlendinga. Spørsmålet er om austlandskunnskap er kunnskap verdt å ha, eller om denne kunnskapen æ liga nyttige som å veda at nybakt brød kan vere sprøtt, men at knekkebrød æ ennå sprøare.

Viss du nå ikke har forstått et ord av det jeg har skrevet, så er kanskje det like greit."